Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Μελιτζανο-πιπερο-κρεατο-τυρόπιτα???????

Όπως και να την πεις, νοστιμότατη ήταν...
Και λέω ήταν γιατί τώρα πια δεν υπάρχει ούτε ψιχουλάκι, έγινε ανάρπαστη...

Καταρχήν, καλημέρα, καλό υπόλοιπο Κυριακής και η νέα εβδομάδα που έρχεται να είναι για όλους καλύτερη από τις προηγούμενες!!!

Ψάχνοντας λοιπόν στο ψυγείο, βρήκα λίγο κρεατάκι κοκκινιστό, 2-3 μελιτζάνες, πιπεριές, τυράκι κ.λ.π. Από μόνο του το καθένα δεν έφτιαχνε φαγητό για όλους, οπότε τι να κάνω??? Να πάω στο Super Market???
A, πα πα... ότι βαριέμαι περισσότερο... Τι άλλο μου μένει??? Αυτοσχεδιάζω!


Ανοίγω λοιπόν ένα φύλλο, υλικά δεν θα σας πω, πάντα με το μάτι τα βάζω, αλλά μη σκάτε... υπάρχει ο ειδικός...
Ρίξτε μια ματιά στη Μαρία μας, το γνωστό
Αστέρι (της πίτας να προσθέσω εγώ) θα βρείτε σίγουρα συνταγή για φύλλο.

(Αστεράκι, σου κάνω διαφήμηση, θέλω ποσοστά από τα κέρδη, χαχαχα)

Θα σας πω όμως τα υλικά που έβαλα στη γέμιση, (όσα θυμάμαι τουλάχιστον) γιατί έγινε Super!!

Υλικά:(για τη γέμιση)
Λίγο κρέας κοκκινιστό (περισσεύματα δηλαδή) ψιλοκομμένο
2-3 μελιτζάνες κομμένες σε κυβάκια
3-4 πιπεριές (ότι να' ναι) ψιλοκομμένες κι αυτές
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2-3 ντοματάκια pommodoro (δεν έχουν πολλά ζουμιά)
1 μεγάλο κομμάτι τυρί Edam (300-400 γραμ.)
αλάτι
πιπέρι
γλυκιά πάπρικα
σκόνη σκόρδο
ελαιόλαδο

Εκτέλεση:
Αφού έχουμε ζυμώσει τη ζύμη και ενώ ξεκουράζεται, φτιάχνουμε τη γέμιση.
Βάζουμε το λάδι στη φωτιά και σωτάρουμε με τη σειρά, τα κρεμμύδια να μαραθούν, προσθέτουμε τις μελιτζάνες, τις πιπεριές, τα ντοματάκια και τέλος το κρέας και τα μπαχαρικά.
Δεν θέλουν πολύ ψήσιμο...
Κατεβάζουμε την κατσαρόλα απ' τη φωτιά και προσθέτουμε το τυρί σε κυβάκια.
Ανακατεύουμε και αφήνουμε να κρυώσει όσο ανοίγουμε τα φύλλα.
Βάζουμε 2 φύλλα κάτω, (κάθε φύλλο το λαδώνουμε καλά) και προσθέτουμε τη γέμιση.
Σκεπάζουμε την πίτα με 2-3 φύλλα (εγώ έβαλα 3) πάντα λαδωμένα καλά, την κλείνουμε στις άκρες και κάνουμε τρύπες εδώ κι εκεί να φεύγει ο αέρας.
Καταβρέχουμε λίγο την επιφάνεια και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 20-30 λεπτά, ανάλογα πάντα το φούρνο. Το βλέπουμε άλλωστε με το μάτι.
Στον αέρα ψήνεται καλύτερα κατά τη γνώμη μου...
Την αφήνουμε να κρυώσει ελαφρά και σερβίρουμε.
Ζεστή ή κρύα είναι πεντανόστιμη, απλά κρύα δεν διαλύεται, κόβεται καλύτερα.
Φυσικά μπορούμε να βάλουμε ότι υλικά θέλουμε, ότι περισσεύματα έχουμε, μανιτάρια, κολοκυθάκια ή ακόμα και λίγη κρέμα γάλακτος... ανάλογα τα γούστα!

Καλό μεσημέρι, καλή όρεξη και καλό υπόλοιπο Κυριακής!!!

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Βραβεία, πολλά βραβεία, όμορφα βραβεία...

Πήρα κι εγώ βραβεία, ζήτωωωωωωωωωωωωωωωωω χαχαχα, σα μικρά παιδάκια κάνουμε!!!
Λοιπόν για να σοβαρευτούμε... λίγο...
Η φίλη μου η Μαρία, το αστέρι μας, "η βασίλισσα της πίτας" ντε, μου χάρισε αυτό το γλυκούλι βραβείο με την όμορφη πεταλουδίτσα και την ευχαριστώ πολύ, πολύ, πολύ που με σκέφτηκε...

Αλήθεια έμεινε κανείς που δεν το έχει πάρει??? Αν υπάρχει, ας κοπιάσει... με όλη μου την καρδιά!

Επίσης, η καινούρια φίλη μας η Ελπινίκη, μου χάρισε κι αυτή ένα βραβείο, αρωματικό αυτή τη φορά, την αγαπημένη μου λεβάντα...
Ελπινίκη μου σ' ευχαριστώ και σένα πάρα πολύ, μέσα απ' την καρδιά μου και σου εύχομαι καλορίζικο το καινούριο blogoσπιτάκι!!!

Όμως δεν τελειώσαμε εδώ! Ελπινίκη μου, θα πάρω κι εγώ το γαρυφαλάκι σου, γιατί είμαι κι εγώ μανούλα... θα μου επιτρέψεις εεε???



Φιλάκια πολλά σε όλους και καλό βράδυ!!!

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Μουσταλευριά

Καλή εβδομάδα σε όλους...

Για μένα σήμερα, μύρισε επιτέλους κανονικό φθινόπωρο... Όχι, όχι δεν έβρεξε καλέ, αλλά... βρήκα μούστο!!!

Οικογενειακώς τρελαινόμαστε για μουσταλευριά, μουστοκούλουρα και όλα τα σχετικά, αλλά δυστυχώς μας είναι αρκετα δύσκολο, έως ακατόρθωτο να βρούμε μούστο. Χθες λοιπόν, βρήκε ο μπαμπάς μου από έναν γνωστό του και μου έδωσε... φαντάζεστε τη χαρά μου??? Σαν μικρό παιδάκι έκανα... χιχι
Πρώτη μου δουλειά σήμερα, όπως καταλαβαίνετε, ήταν να φτιάξω την αγαπημένη όλων μας μουσταλευριά...

Αφού λοιπόν έβρασα αρκετά και ξάφρισα καλά καλά το μούστο, τον πέρασα από ψιλό ψιλό τούλι και τον μέτρησα σε κούπες.
Για κάθε κούπα χυμό λοιπόν, χρησιμοποιώ 2 κουταλιές αλεύρι.
Κάθε κούπα είναι και μια κανονική μερίδα...
Για την ακρίβεια δηλαδή χρησιμοποιήσα:

Υλικά: (για 5 μερίδες)
5 κούπες μούστο
10 κουταλιές αλεύρι

καρύδια, κανέλα και σουσάμι για το πασπάλισμα

Εκτέλεση:
Αφού λοιπόν έχουμε κάνει την παραπάνω προεργασία, βάζουμε τον μούστο στη φωτιά να πάρει βράση, εκτός από ένα φλυτζάνι περίπου.
Σε ένα άλλο τηγάνι ή κατσαρολάκι βάζουμε το αλεύρι και το καβουρντίζουμε ελαφρά να πάρει λίγο χρώμα, όχι πολύ και καεί...
Το κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το μούστο που κρατήσαμε ανακατεύοντας γρήγορα γρήγορα μη σβολιάσει.
Αφού τον διαλύσουμε καλά, τον ρίχνουμε στον υπόλοιπο μούστο που βράζει ανακατεύοντας συνέχεια μέχρι να γίνει διάφανη η μουσταλευριά και σχεδόν να πήξει. (όχι τελείως, πήζει και μετά, ενώ κρυώνει)
Την μοιράζουμε σε μπωλάκια και πασπαλίζουμε με τριμμένα καρύδια, κανέλα και αν μας αρέσει και σουσάμι.
Την αφήνουμε να κρυώσει και... την απολαμβάνουμε!!!

Να πω εδώ πως μερικές φορές μπορεί να σβολιάσει. ( το έχω πάθει)
Μη φοβηθείτε καθόλου και προς Θεού, μην την πετάξετε.

Βάλτε την κανονικά στη φωτιά να βράζει και αντί να την ανακατεύετε με το σύρμα, χτυπάτε τη με την ηλεκτρική ράβδο (mini pimer) μέχρι να λιώσουν τα σβολάκια, εγγυημένο αποτέλεσμα...
Μετά συνεχίστε κανονικά με το σύρμα μέχρι να πήξει.

Καλό απόγευμα σε όλους λοιπόν και να έχουμε μια γλυκειά εβδομάδα!!!

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Εύκολα mini cakes με σταφύλια

Τέλος τα ψέματα λοιπόν...
Από αύριο όλοι, μικροί μεγάλοι, γυρίζουν στις θέσεις τους. Άλλοι στις δουλειές και άλλοι στα θρανία.
Εύχομαι καλή σχολική χρονιά λοιπόν σε όλους τους μαθητές, μικρούς και μεγάλους και να περάσουμε έναν δημιουργικό και ευχάριστο χειμώνα.

Για να ξεκινήσει λοιπόν γλυκά η χρονιά, έφτιαξα λίγα κεκάκια με ένα απ' τα πιο αγαπημένα φρούτα της εποχής... τα σταφύλια.

Βγήκαν τόσο νόστιμα, που πραγματικά δεν το περίμενα ούτε εγώ...

Τα έβαλα στις υποδοχές που είναι για ατομικές τάρτες γιατί ήθελα να μη γίνουν πολύ μεγάλα και να μη μοιάζουν με μάφινς.
Μοιάζουν δηλαδή στην εμφάνιση με τάρτες αλλά είναι αφράτα και ζουμερά σαν κέικ με φρούτα.
Πάμε για τη συνταγή λοιπόν, η οποία είναι τόσο εύκολη και νόστιμη, που πιστέψτε με, θα τη λατρέψετε...

Υλικά:
1 γιαούρτι total 2%
1 αυγό
1/2 φλυτζάνι λάδι (ότι σας αρέσει, εγώ προτιμώ ελαιόλαδο)
1/2 φλυτζάνι γάλα
3/4 του φλυτζανιού ζάχαρη
1 κουταλάκι υγρή βανίλια
2 γεμάτα κουταλάκια μαρμελάδα (εγώ έβαλα βερύκοκο)
2 φλυτζάνια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

διάφορα σταφύλια χωρίς κουκούτσια

Εκτέλεση:
Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα μπωλ, εκτός από τα σταφύλια και τα ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι να γίνει ένα πηχτό μείγμα κέικ.

Το μοιράζουμε σε λαδωμένες και αλευρωμένες φόρμες (εγώ έβγαλα 9 στις φορμίτσες της τάρτας) και προσθέτουμε από πάνω τα σταφύλια, αφού πρώτα ζουπίξουμε ελαφρά την καθε ρόγα με τα χέρια μας να σπάσει.

Τα πατάμε ελαφρά, να μπουν οι μισές μέσα στη ζύμη και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, περίπου μισή ώρα, ανάλογα το φούρνο.
Αφήνουμε λίγο να σταθούν και τα βγάζουμε από τις φόρμες να κρυώσουν.
Αν θέλουμε, πριν σερβίρουμε, πασπαλίζουμε με λίγη άχνη ζάχαρη...
Καλό Κυριακάτικο απόγευμα και καλή σχολική χρονιά στα παιδάκια μας!!!

Ξαναπαίζουμε??????????


Ξαναπαίζουμε λοιπόν!!!
Ο Μάριος, η Ζέτα, η Μισιρλού και η Νίτσα με κάλεσαν να παίξω κι εγώ το δεύτερο μέρος του παιχνιδιού της αγάπης.
Αυτή τη φορά οι κανόνες λένε:
- Να αναφέρουμε ποιος μας κάλεσε
- Να γράψουμε 10 ασήμαντα πράγματα που αγαπάμε
- Και φυσικά να ξανακαλέσουμε άλλους 10 φίλους...

Λοιπόν:
* Αγαπώ τους πίνακες ζωγραφικής μου
* τα πινέλα μου
* τα χρώματά μου
* τις κατσαρόλες μου
* τη θάλασσα
* το ηλιοβασίλεμα
* τα γλυκά
* τη μυρωδιά της γης μετά τη βροχή
* τον καφέ
* και την σοκολάτα.

Όσο για τον τρίτο όρο του παιχνιδιού, είναι πολύ δύσκολος να εφαρμοστεί, γιατί όλοι σχεδόν έχουν παίξει από δυο φορές...
Γι' αυτό λοιπόν καλώ όλους όσους δεν έχουν ξαναπαίξει και θέλουν, να παίξουν...
Είσοδος ελεύθερη!!! χαχα

Καλό Κυριακάτικο απόγευμα!

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Μοσχαράκι σκορδάτο με φρέσκια ντοματούλα

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους και καλή προετοιμασία στις μαμάδες και τα παιδάκια που ετοιμάζονται για το σχολείο...
Σήμερα πρωί πρωί κατέβηκα στον κηπάκο μου... Η αλήθεια είναι ότι απογοητεύτηκα αρκετά, καθώς όλα τα λαχανικά μου, τα έχει πάρει η κάτω βόλτα...
Δυστυχώς το καλοκαιράκι έφυγε, αυτό κατάλαβα...
Μάζεψα τα τελευταία μάλλον ζαρζαβατικά που βρήκα και γύρισα σπίτι σκεπτόμενη πως να τα αξιοποιήσω όλα, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ώστε να μην προλάβει να χαλάσει τίποτα.


Το πρώτο που έκανα ήταν να λιώσω τις ντομάτες στο multi, που ήταν πολύ χάλια, παραγινομένες, και δεν έκαναν για σαλάτα. Αυτές λοιπόν τις χρησιμοποίησα στο σημερινό φαγάκι μου, στο μοσχαράκι που είχα προγραμματίσει να φτιάξω...
Τα υπόλοιπα λαχανικά θα σας πω αύριο τι τα έκανα... υπομονή λοιπόν... πάμε για την σημερινή συνταγούλα...


Υλικά:
1 1/2 κιλό μοσχαράκι κομμένο σε μικρά κομματάκια
λίγο ελαιόλαδο
4 -5 σκελίδες σκόρδο
ντομάτες λιωμένες
αλάτι
πιπέρι
λίγο ζάχαρη

Εκτέλεση:
Βάζουμε το λάδι με το σκόρδο στη φωτιά.
Το φέρνουμε γύρω μέχρι να ζεσταθεί το λάδι και να αρωματιστεί από το σκόρδο (χωρίς να καεί, γιατί πικρίζει) και ρίχνουμε το κρέας.
Το ανακατεύουμε απαλά μέχρι να ασπρίσει το κρέας παντού, (εγώ δεν το θέλω πολύ τσιγαρισμένο) και ρίχνουμε τη ζάχαρη, τη ντομάτα και το πιπέρι.
Ανακατεύουμε καλά και μόλις πάρει βράσει η ντομάτα, σκεπάζουμε και αφήνουμε να σιγοβράσει. Αν χρειαστεί προσθέτουμε και λίγο νεράκι.
Οι πιο βιαστικοί σαν και μένα, ας το βάλουν στη χύτρα...
Όταν είναι σχεδόν έτοιμο, ρίχνουμε το αλάτι, κουνάμε την κατσαρόλα να πάει παντού και αφήνουμε να βράσει με ανοιχτό καπάκι μέχρι να δέσει η σάλτσα.
Αποφεύγουμε το ανακάτεμα για να μη λιώσουμε το κρέας...

Σήμερα δεν έριξα καθόλου μπαχαρικά (κανέλα, μπαχάρι κλπ.) ή κρεμμύδι γιατί ήθελα λίγη ακόμα γεύση από καλοκαίρι, τη γεύση και το άρωμα της ντομάτας και του σκόρδου.
Πραγματικά ήταν πάαααρα πολύ νόστιμο και πολύ πιο ελαφρύ απ' ότι είναι συνήθως το κοκκινιστό.
Θα το εφαρμόσω...

Το συνοδέψαμε με απλό άσπρο ρύζι πιλάφι και κάτι ακόμα από καλοκαίρι... φρέσκα καλαμπόκια βραστά...
Ήταν όνειρο.

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους εύχομαι και καλό κουράγιο στις μανούλες και τα παιδάκια!!!

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Ανάποδο κέικ με αχλάδια

Τώρα το φθινόπωρο τα αχλάδια έχουν την τιμητική τους. Είναι φρεσκοκομμένα (όχι ψυγείου όπως όλη την υπόλοιπη χρονιά), τραγανά, σε πολλές ποικιλίες και πλούσια σε βιταμίνες.
Τρώγονται ωμά, κομπόστες ή σε διάφορα γλυκά.

Προχτές λοιπόν η μαμά μου, μου έφερε από το χωριό μια τσάντα γεμάτη αχλάδια, δεν ξέρω την ποικιλία, ξέρω όμως πως είναι κατάλληλα για κομπόστα και γλυκά αφού είναι πιο σκληρά από τα υπόλοιπα.
Είπα λοιπόν να φτιάξω κάτι γλυκό για να συνοδέψουμε το καφεδάκι μας...
Υλικά:(για το κέικ)
2 αυγά
1 φλυτζάνι ζάχαρη
1/2 φλυτζάνι λάδι
1/2 φλυτζάνι γάλα
λίγο κονιάκ
λίγη βανίλια
ξύσμα πορτοκαλιού(εγώ δεν είχα πορτοκάλι κι έβαλα βανίλια με άρωμα πορτοκαλιού)
250 - 300 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

(για το μείγμα με τα αχλάδια)
8 αχλάδια (όχι πολύ μεγάλα)
2 μεγάλες κουταλιές βιτάμ
2-3 γεμάτες κουταλιές ζάχαρη(αν έχετε μαύρη, ακόμα καλύτερα)
αμύγδαλα φιλέ
κανέλα

Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε τα αχλάδια, (εμείς φάγαμε κιόλας κάμποσα) τα κόβουμε στα 8 και τα βάζουμε σε ένα μεγάλο τηγάνι αφού πρώτα έχουμε λιώσει το βούτυρο με τη ζάχαρη και έχουμε φέρει μερικές βόλτες τα αμύγδαλα.
Τα ανακατεύουμε ελαφρά πάνω στη φωτιά, όχι πολλή ώρα και λιώσουν και ρίχνουμε την κανέλα.
Ανακατεύουμε πάλι και τα βάζουμε σ' ένα στρογγυλό ταψάκι.
Τα στρώνουμε να πάνε παντού και ρίχνουμε από πάνω το μείγμα του κέικ.(Γίνεται όπως το απλό κέικ βανίλιας)
Το βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς και ψήνουμε περίπου 30 - 40 λεπτά. (κάνουμε το τέστ με το μαχαίρι)
Το αφήνουμε να σταθεί 10 λεπτά και το τουμπάρουμε σε μια πιατέλα.
Αν θέλουμε πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη και σερβίρουμε.
Ζεστό ή κρύο είναι το ίδιο νόστιμο...
Ότι πρέπει για το απογευματινό καφεδάκι μας.
Φιλάκια σε όλους, καλό απόγευμα!!!

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Ένα παιχνίδι όλο αγάπη!!!


Μια μεγάλη έκπληξη με περίμενε σήμερα το πρωί και στα δύο μου blog.

Η γλυκιά Γωγούλα, η Ξανθή, το Αστέρι και ο νέος μας φίλος ο Μάριος με κάλεσαν να παίξω κι εγώ σαν παιδάκι που είμαι, το παιχνίδι της αγάπης.

Εγώ τώρα πρέπει σύμφωνα με τους κανόνες να επιλέξω άλλους 10 από εσάς, για να συμμετέχουν στο παιχνίδι.

Οι όροι του παιχνιδιού είναι:

-Γράψε ποιος σε προσκάλεσε στο παιχνίδι,

-Γράψε 10 πράγματα που αγαπάς,

-Κάλεσε 10 ακόμη bloggers να παίξουν κι αυτοί στο παιχνίδι. Ξεκινάω λοιπόν:


-Αγαπώ τα παιδάκια μου, που με κάνουν καθημερινά περήφανη κι ευτυχισμένη...


-Τον αντρούλη μου, που είναι κοντά μου 20 χρόνια τώρα και με αγαπάει και με στηρίζει...


-Τους γονείς μου, τα αδέρφια μου και όοοολη την οικογένειά μου, συγγενείς και φίλους...


-Τη δημιουργία, να κατασκευάζω χαρούμενα πράγματα με τα χεράκια μου...


-Όλα τα παιδάκια του κόσμου και θέλω όσο μπορώ να τα κάνω ευτυχισμένα... Αλήθεια, υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα παιδικό χαμόγελο???


-Τη ζωγραφική και τα χρώματα…

-Τη φύση, τα λουλούδια και τη ζωή…

-Τη μαγειρική, τη ζαχαροπλαστική και το να περιποιούμε αγαπημένα πρόσωπα…

-Το διάβασμα, το γράψιμο, τη μουσική και να ταξιδεύω μέσα από τις λέξεις και τις νότες…

-Και φυσικά όλους εσάς, τα blogoφιλαράκια μου, τα blog μου και το laptop μου, γιατί χωρίς αυτά δεν θα σας είχα γνωρίσει…

Ευχαριστώ πολύ που μου κάνετε τη ζωή πιο όμορφη!!!

Τώρα καλώ κι εγώ μερικούς ακόμα να παίξουν κι αυτοί το παιχνίδι και να εκφράσουν την αγάπη τους…

-Την καλή μου Κατερίνα και τα χρώματά της,

-Το Ελενάκι μου που της χρωστάω τόοοοσα πολλά και περιμένει τώρα και το δεύτερο μωράκι της,

-Το γλυκό μου Λιζάκι, που είναι από τις πρώτες μου διαδυκτιακές φιλενάδες,

-Την κυρία Αχτίδα,

-Τη Μπετούλα με την κουζίνα της,

-Τη Λίλα, την «γειτόνισσα» μου,

-Το Ευάκι που είναι μακριά,

-Τον Σκρουτζάκο και τα αστεία του,

-Τη Ζέτα μου,

-Και τέλος τη μαγισσούλα Κίρκη που γνώρισα πρόσφατα.

Και τώρα η σειρά σας παιδιά…

Καλή συνέχεια!!!

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

Μακαρόνια με μανιτάρια α λα κρεμ

Όσο πάει και μεγαλώνει η παρεούλα μας.
Μαζευόμαστε σιγά σιγά από τις διακοπές οι παλιοί, έρχονται και νέοι φίλοι και ο χειμώνας προβλέπεται συναρπαστικός, δημιουργικός και ευχάριστος... και δεν θέλω γκρίνια σχετικά με το χειμώνα...

Ο.Κ. θα μου πείτε ακόμα δεν μπήκε καλά καλά το φθινόπωρο, για το χειμώνα θα συζητάμε... Άλλωστε κάθε εποχή έχει τις χάρες της.
Φυσικά και εγώ προτιμώ το καλοκαίρι αλλά τι να κάνουμε, το καλό είναι πάντα λίγο.

Ώρα για σχολείο τώρα και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του που λέει και η παροιμία.
Εμείς πάντως είμαστε έτοιμοι για το σχολείο... Αγοράσαμε καινούριες σάκες, αθλητικά παπούτσια, τετράδια, μολύβια και όλα τα σχετικά και περιμένουμε...

Τέλος πάντων, σας ζάλισα πάλι με την πολυλογία μου, πάμε στη συνταγή καλύτερα...

Σήμερα έφτιαξα μια απλή μακαρονάδα, με κρέμα γάλακτος και μανιτάρια που λατρεύουν τα κορίτσια μου.
Εύκολη και νόστιμη. Ρίξτε μια ματιά...


Υλικά:

1 πακέτο μακαρόνια (6 νούμερο)

μανιτάρια
(φρέσκα ή κονσέρβα, ότι προτιμάτε)
κρέμα γάλακτος

λίγο γάλα εβαπορέ

1 μεγάλο κρεμμύδι

αλάτι, πιπέρι

σκόνη σκόρδο

λίγο λάδι

τυρί για το σερβίρισμα


Ποσότητες δεν γράφω ακριβώς, βάλτε ανάλογα με τα γούστα σας.

Εκτέλεση:

Σε μια κατσαρόλα βράζουμε κανονικά τα μακαρόνια.

Σε ένα τηγάνι, βάζουμε λίγο λάδι και σοτάρουμε το κρεμμύδι.
Όταν μαραθεί, ρίχνουμε και τα μανιτάρια, το αλατοπίπερο και τη σκόνη σκόρδου και τα μαραίνουμε λίγο ακόμα.
Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και λίγο γάλα (δίνει ωραία γεύση) τα αφήνουμε να πάρουν βράση και τα κατεβάζουμε από τη φωτιά.

Σουρώνουμε τα μακαρόνια, τα ξαναβάζουμε στην κατσαρόλα και ρίχνουμε εκεί τη σάλτσα με τα μανιτάρια.

Ανακατεύουμε καλά πάνω στο ζεστό μάτι, χωρίς όμως να τα αφήσουμε να κολλήσουν και σερβίρουμε ζεστά.

Πασπαλίζουμε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι και όποιος θέλει βάζει και τυράκι.

Καλή όρεξη και καλό Σαββατοκύριακο!!!