Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

Φανουρόπιτα

Κάθε χρόνο, εδώ και 15 χρόνια που είμαι παντρεμένη, στις 26 Αυγούστου, παραμονή του Αγίου Φανουρίου φτιάχνω μια πίτα και την πηγαίνουμε το απόγευμα στο εκκλησάκι που είναι στη γειτονιά μας.
Μαζεύεται πάρα πολύς κόσμος και αφού ο παπάς διαβάσει τις πίτες, τις μοιράζουμε στην αυλή της εκκλησίας ή ακόμα και στο δρόμο προς το σπίτι.

Η φανουρόπιτα, είναι μια πίτα γλυκειά, με 9 υλικά που βρίσκονται σε όλα τα σπίτια. Φυσικά, φτιάχνεται και τον υπόλοιπο χρόνο και μπορούμε να το καταναλώνουμε σαν κέικ σε περιόδους νηστείας.

Αυτή η συνταγή είναι η καλύτερη από όσες έχω φάει και την έχω δώσει αμέτρητες φορές σε ανθρώπους που μου την έχουν ζητήσει αφού την δοκίμασαν στην εκκλησία.
Είναι πολύ εύκολη και κυρίως πολύ νόστιμη...

Υλικά: (για ένα μεγάλο ταψί)
6 φλυτζάνια του τσαγιού αλεύρι φαρινάπ
2 κουταλάκια σόδα
2 κουταλάκια κανέλα
1/2 κουταλάκι γαρύφαλλο
1 1/2 φλυτζάνι λάδι (ελαιόλαδο ή σπορέλαιο)
2 φλυτζάνια ζάχαρη
2 φλυτζάνια χυμό πορτοκάλι
1 φλυτζάνι καρύδια χοντροκομμένα
1 φλυτζάνι σταφίδες

Εκτέλεση:
Ανακατεύουμε σε ένα μεγάλο μπωλ τα τέσσερα πρώτα υλικά.(αλεύρι, σόδα, κανέλα, γαρύφαλλο)
Σ' ένα άλλο μπωλ ανακατεύουμε το λάδι, το χυμό και τη ζάχαρη.
Όταν λιώσει η ζάχαρη, ρίχνουμε το μίγμα στο πρώτο μπωλ με το αλεύρι και τα μπαχαρικά και ανακατεύουμε με ένα κουτάλι.
Προσθέτουμε τις σταφίδες και τα καρύδια, ανακατεύουμε και βάζουμε σε ένα ταψάκι αφού πρώτα το λαδώσουμε και το αλευρώσουμε.
Ψήνουμε στους 180 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο, 45 λεπτά με 1 ώρα, ανάλογα το φούρνο.
Όταν κρυώσει κόβουμε σε κομμάτια και πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη.

Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά!!!
* φωτο:27/8/2012

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

Γλυκό Σταφύλι

Για να μαζευόμαστε σιγά σιγά... Έχει αδειάσει η blogo-γειτονιά βρε παιδιά...
Εμείς πάντως μαζευτήκαμε και "προσπαθούμε" να προσαρμοστούμε ακόμα, αλλά όσο κάνει ζέστη δεν το βλέπω...
Πάντως στην κουζίνα, δειλά δειλά ξαναμπαίνουμε.
Αυτή τη φορά αιτία ήταν ένας φίλος που μας έφερε ωραιότατη σπιτική σταφίδα για να φτιάξουμε γλυκό του κουταλιού. Βέβαια δεν βγήκε πολύ, γιατί το σταφύλι ήταν τόοοοσο νόστιμο, που τα παιδιά μου το έφαγαν έτσι... Περίσσεψε μόνο 1 κιλό, για την ακρίβεια 1100 γραμμάρια και έτσι έφτιαξα μόνο αυτό. Βγήκαν αυτά τα τρία βαζάκια που βλέπετε στη φωτογραφία... καλά, άντε και λίγο ακόμα που βούτηξαν τα παιδιά πριν κρυώσει και μπει στα βάζα, έτσι για δοκιμή...
Όλα τα πιατάκια και τα κουταλάκια του γλυκού, τα έβγαλαν άπλυτα μέσα σε μισή ώρα. Κάθε λίγο και λιγάκι πήγαιναν στην κατσαρόλα να δουν "αν κρύωσε"... Ξετρελάθηκαν λέμε...

Η συνταγή λίγο πολύ γνωστή, με μικρές διαφορές... Έτσι, για την ιστορία που λένε, την αναφέρω.

Υλικά:
1100 - 1200 γραμ. σταφύλι (σταφίδα)
1 κιλό ζάχαρη
2 φλυτζάνια νερό
χυμό ενός μεγάλου λεμονιού
2 γεμάτες κουταλιές γλυκόζη

Εκτέλεση:
Καθαρίζουμε το σταφύλι από τα κοτσάνια και το πλένουμε καλά.
Το βάζουμε για λίγο να σταθεί με το χυμό του λεμονιού σε ένα μπωλ και ταυτόχρονα φτιάχνουμε το σιρόπι. (Το νερό με τη ζάχαρη)
Το βράζουμε σε χαμηλή φωτιά 5 με 10 λεπτά και ρίχνουμε το σταφύλι με το χυμό.
Το αφήνουμε να βράσει ξανά 5 λεπτά, το σβήνουμε και το αφήνουμε να σταθεί όλο το βράδυ.
Την άλλη μέρα το ξαναβράζουμε 5 - 10 λεπτά, το αφήνουμε να κρυώσει και την τρίτη φορά το βράζουμε μέχρι να δέσει.
Όταν είναι σχεδόν έτοιμο προσθέτουμε και τη γλυκόζη.
Το μοιράζουμε σε αποστειρωμένα βάζα και μπορούμε να το διατηρήσουμε έναν ολόκληρο χρόνο, αν προλάβει...

Συνοδεύει υπέροχα το στραγγιστό γιαούρτι ή το παγωτό...
Κατά τη γνώμη μου, το σταφύλι και το κυδώνι είναι τα πιο κατάλληλα γλυκά γι' αυτή τη δουλειά. Δοκιμάστε τα και θα με θυμηθείτε.
Α, και ένα ποτήρι πολύυυυυυυ παγωμένο νερό, έτσι για να δροσιστούμε λιγάκι...

Καλό μεσημέρι!!!

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Λίγη δροσιά μέσα στον Αύγουστο...

Ζέστη, ζέστη, ζέστη...
Αυτή είναι και η αιτία της απουσίας μου.
Η αλήθεια είναι όμως ότι μου λείψατε, δεν άντεχα άλλο χωρίς την παρέα σας κι έτσι είπα να περάσω να πω ένα γεια, να σας δροσίσω λίγο και να σας καλοπιάσω που λείπω πολύ καιρό. χαχα

Λοιπόν, επειδή η ζέστη είναι ανυπόφορη αυτές τις μέρες και δεν πρέπει να τρώμε πολύ, δεν έφερα κέρασμα αλλά ... νερό για βουτιές. Διαλέξτε που θέλετε να δροσιστείτε...

Στο συντριβάνι, κάτω απ' τα Μετέωρα...

Στην πισίνα του ξενοδοχείου Αμαλία, στην Καλαμπάκα... (η κόρη μου πάντως βούτηξε)
Στο συντριβάνι στα Τρίκαλα...
Στη θάλασσα του Σαρωνικού στα Μέθανα...
Ή μήπως στο νησί μας, στον Πόρο?????????
Ότι κι αν διαλέξετε, όπου κι αν είστε, κάντε μια βουτιά... είναι το καλύτερο για να αντιμετωπίσουμε τη ζέστη... που θα πάει, θα περάσει!!!

Καλό μεσημέρι, καλές βουτιές, καλά να περνάτε!!!